عطش عشق
فراز هایی از نیایش شهید دکتر مصطفی چمران :
ای خدای بزرگ!دست از جهان شسته ام و برای ملاقات تو به کربلای خوزستان آمده ام.از تو می خواهم که مرا با اصحاب حسین محشور کنی.آرزو دارم که بر خاک داغ خوزستان در خون خود بغلتم و به باد عاشورای حسین (ع) خود را در قدم مقدسش بیفکنم و این عقده هزار و چهارصد ساله را که بر دلم فشار می آورد و همیشه با تو می گویم:«یا لیتنی کنت معک» را براورده کنم.
ای حسین! ای سرورم! من هم آمده ام تا در رکابت علیه کفر،ظلم و جهل بجنگم. با همه وجود آمده ام.تاسوعاست؛ گروهی بزرگ از یزیدیان با تانک ها، توپ ها، زره پوش ها، ماشین های زیاد و سربازان فراوان در حرکتند. حق با باطل رو به رو شده است، دشمن سیل آسا پیش می آید و من می خواهم مثل یکی از اصحاب تو در کربلا بجنگم.
ای حسین! در کربلا، تو یکایک شهدا را در آغوش می کشیدی، می بوسیدی، وداع می کردی، آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون خود می غلتم ،تو دست مهربان خود را بر قلب سوزان من بگذاری و عطش عشق مرا به تو و به خدای تو سیراب کنی؟
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
